H μεταφορά στη μεγάλη οθόνη από τον εξαιρετικό σκηνοθέτη Τιμ Μίλαντς του μυθιστορήματος της Κλερ Κίγκαν, που όμως αναφέρεται σε αληθινά γεγονότα.
Στο “Σκάνδαλο των Πλυντηρίων” που ήρθε στο προσκήνιο το 1993 όταν οι Καθολικές καλόγριες του High Park στο Drumcondra έχασαν χρήματα στο χρηματιστήριο και αναγκάστηκαν να πουλήσουν μέρος της γης τους όπου στη συνέχεια βρέθηκαν 155 ανώνυμοι τάφοι.
Σε μια μικρή, φαινομενικά συντηρητική πόλη της Ιρλανδίας, o Μπιλ Φέρλονγκ, ένας βιοπαλαιστής έμπορος κάρβουνου, δουλεύει πολύ σκληρά για να συντηρεί αξιοπρεπώς την επταμελή οικογένειά του (σύζυγος και 5 κόρες). Διακρίνεται για την τιμιότητα, την καλοσύνη και τη δοτικότητά του, παρά την σχετική οικονομική στενότητα. Αυτό όμως που τον ξεχωρίζει ιδιαίτερα, είναι η δυσκολία που έχει να αποδεχθεί ένα καθεστώς σιωπής που κρύβει καλά τα ένοχα μυστικά της τοπικής κοινωνίας, όπου κυριαρχεί καταπιεστικά η θρησκευτική εξουσία του τοπικού μοναστηριού της επαρχιακής πόλης.
Από τη μία είναι η ασφάλεια της σιγουριάς της επιβίωσης που τον φρενάρει, ενώ στον αντίποδα είναι τα δύσκολα παιδικά του χρόνια που του δημιουργούν μία φλέγουσα επιθυμία για την επικράτηση της ελευθερίας και της δικαιοσύνης που τόσο στερήθηκε ο ίδιος. Θα καταφέρει αυτή η εσωτερική παρόρμησή του για την υπεράσπιση του αδύναμου που καταπιέζεται, να επικρατήσει του ενστίκτου της επιβίωσης ; Είναι δυνατόν αυτή η υπαρξιακή επιθυμία για αληθινή ζωή να ανατρέψει τα δεδομένα, ανοίγοντας επισφαλή αλλά γεμάτα φως μονοπάτια και νέους ορίζοντες;
Μια υπέροχη ταινία για την αγάπη και το νοιάξιμο για το συνάνθρωπο. Ένα ενδιαφέρον που εμπεριέχει το ρίσκο της ανατροπής και της απώλειας των κεκτημένων, που όμως είναι απαραίτητα στοιχεία τόσο για την προσωπική αλλαγή, όσο και την αλλαγή της κοινωνίας γύρω μας. Είναι αυτά που τα νομίζουμε ως μικρά πράγματα στη ζωή, αλλά τελικά τόσο σημαντικά, όσο και το χρέος που έχουμε βαθειά μέσα μας να εκπληρώσουμε τον σκοπό της ύπαρξής μας. Είναι τα καθαρά μας χέρια που περιμένουν να λερωθούν από τα λερωμένα του συνανθρώπου μας, προκειμένου να ταυτιστούμε με τον πόνο το δικό του. Εϊναι το υποτακτικό μας βλέμμα που περιμένει να ανορθωθεί προκειμένου να κοιτάξει ψηλά στην ανάγκη του άλλου και να φωτίσει το σκοτάδι.
Στα αξιοσημείωτα η κυριολεκτικά καθηλωτική παρουσία του Κίλιαν Μέρφι.
Μια ταινία που ζεσταίνει την καρδιά, ακόμη περισσότερο τώρα, την περίοδο των Χριστουγέννων.
Μην τη χάσετε!
